ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 28 ساله )

سلام.وقت شما بخیر.ممنون بابت سایت راسخون.من خانم 28ساله که تا بحال هیچ ارتباط حتی در حد صحبت هم با آقا نداشتم.فقط فکر درس و خانواده بودم و آبروی خانواده.چهار سال پیش یه آقا از طریق دنیای مجازی از من خواستگاری کرد و چون من برام مثل گناه بود به بهانه های مختلف رد کردم.از چهار سال پیش تا حالا چند مرتبه از من تقاضا کردن و من جواب ندادم.و در طول این مدت هیچوقت هیچ ارتباطی حتی تلفنی وجود نداشته.ایشون من و ندیده و از استان دیگه ای هستن.از طرفی من تو خانواده ای بزرگ شدم که ارتباط مخفی و دوست شدن گناه هست و نظر خودم هم همین بود.ولی در برابر ایشون کم آوردم.فکر میکنم واقعا منو دوست داره.و شاید قسمت من اینه.مشکل من اینه که نمیتوانم به خانواده معرفیشون کنم.نمیدونم چطور بگم تو دنیای مجازی که اصلا قبول نداشتم باهاشون آشنا شدم.لطفا راهنمایی کنید.ممنون از شما


مشاور (خانم طیبه قاسمی)

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیز ، باید توجه داشته باشید دنیای واقعی این آدم‌ها دلچسب نیست و چون تصویر خودشان آسیب‌دیده است، برای داشتن یک تصویر ایده‌آل به فضای مجازی می‌روند. این فضا برای برخی در ظاهر کمک‌کننده است، اما آسیب‌زاست. در دنیای مجازی، یک میل ناخودآگاه به ارائه تصویرهای غیرواقعی وجود دارد و بسیاری از مسائل صادقانه بیان نمی‌شود، بیشتر اوقات، فضای مجازی، بستر مناسبی است برای این‌که افراد هیجانات خود را بدون سانسور مطرح کنند و وارد دلبستگی هیجانی یا عشق بدون تعهد و صمیمیت شوند. آنچه در این فضا اتفاق می‌افتد یا عشق هیجانی است یا شهوت زیاد. در این فضا چون افراد بدون هیچ رودربایستی جلو می‌روند و ابراز احساسات می‌کنند، هیجان‌زدگی مهم‌ترین نقش را بازی می‌کند، هیجانی که در آن خبری از استدلال و منطق و شناخت نیست. خیلی وقت‌ها وقتی افراد درگیر رابطه شدند، متوجه دروغ‌ها، خانواده و سابقه یکدیگر می‌شوند، اما از کنارش عبور می‌کنند. اگر طرفین در فضای مجازی هوشیار باشند، آشنایی مجازی به فضای واقعی برسد و تمام نکاتی که در مورد یک شناخت دقیق و حائزاهمیت است را به کار ببندند، قطعا نمی‌شود به قاطعیت گفت که رابطه شما به شکست منجر می‌شود. در مورد آشنایی های اینترنتی که منجر به فاجعه شده اند فراوان مطلب خوانده ایم طوری که همه ی ما از چم و خم این نوع روابط ناموفق باخبریم. اما رازهای روابط مجازی که به سرانجام خوبی رسیده اند همیشه پنهان مانده است. شاید به این خاطر که تعدادشان نسبت به روابط ناموفق خیلی خیلی کم تر است. واقعیت این است که اینترنت فقط جای آشنایی های خطرناک و ناموفق نیست؛کسانی هم هستند که از همین راه با هم آشنا شده اند. ازدواج کرده اند و به خوبی وخوشی دارند با هم زندگی می کنند. شاید شما هم مثل خیلی ها در ارتباطی که از همین طریق شروع شده قرار دارید اما فکر می کنید رابطه ی تان ارزشش را دارد که بخواهید روی آن حساب کنید. مدیریت یک ارتباط اینترنتی کار هر کسی نیست و فقط افرادی می توانند از پس آن بربیایند که شخصیت قدرتمندی دارند و اطلاعات و آگاهی شان در این زمینه زیاد است. شما برای اینکه بتوانید در پی یک آشنایی اینترنتی یک ازدواج خوب داشته باشید باید آدمی باهوش، با تدبیر، زرنگ، حواس جمع، محتاط و پرحوصله باشید. این جور افراد به راحتی می توانند آشنایی خوب را از غیرخوب تشخیص دهند و به راحتی در دام رابطه های نادرست یا حقه های افراد سوء استفاده گر نمی افتند. ازدواج اینترنتی حتی شرط سنی هم دارد! یعنی فرد باید به سن پختگی و بلوغ فکری و اجتماعی رسیده باشد تا بتواند چنین ازدواجی را مدیریت کند. پس این روش برای افرادی که در سنین نوجوانی و اوایل جوانی به سر می برند کار درستی نیست چون آن ها اولا" تجربه ی کافی از زندگی ندارند و ثانیا" در این سن هیجانات انسان به عقل و منطقش غلبه دارد و مسلما" می تواند روی انتخابش تاثیر بدی داشته باشد.از طرف دیگر، افرادی که از این طریق با یکدیگر آشنا می شوند لازم است به حدی از استقلال فکری و اجتماعی رسیده باشند که بتوانند خودشان بیشترین تاثیر را در تصمیم گیری برای ازدواجشان داشته باشند. که باز هم افراد کم سن به رشد و استقلال شخصیتی و فکری کافی برای این کار نرسیده اند. همین می شود که دو نفر بعد از این که وقت زیادی را برای آشنایی مجازی شان گذاشتند و وابستگی های زیادی به هم پیدا کردند با مخالفت خانواده روبرو می شوند و همه چیز خراب می شود. چون خانواده ها از نظر فرهنگی با یکدیگر بسیار متفاوتند . واین باید بررسی میشد تا به اینجا نمیرسید و اینکه اگر آن آقادر شهر دیگری زندگی میکند قطعا تفاوت های فرهتگی زیادی خواهید داشت که باید بررسی شود .سایت های همسریابی خوب آنهایی هستند که افراد به صورت قانون مند و معتبر در آن جا ثبت نام می کنند، امکان ایجاد چندین پروفایل برای یک نفر وجود ندارد، امکان سوء استفاده برای اعضاء به واسطه ی سیاست ها و محدودیت های سایت و وجود پلیس سایت به حداقل رسیده است، هویت اعضای سایت برای مدیریت سایت شناخته شده است و سایت در کنار ایجاد امکان آشنایی برای افراد، به آنها آگاهی و اطلاعات کافی و مشاوره هم می دهد. مانند سایت تبیان ،اگر در چنین سایتی به منظور ازدواج عضو شده اید کسی نمی تواند کارتان را زیر سوال ببرد.اما خیلی از آشنایی ها در محیط های دیگری شکل می گیرد. در این صورت اگر محیط، محیط خوبی نباشد، حتی اگر در آن با یک آدم خیلی خوب آشنا شده باشید و ازدواج خوبی هم بکنید، سابقه تان به خاطر وقت گذراندن در محیط های بد خراب است و در آینده، هم شما و هم همسرتان مدام به هم شک می کنید که نکند همسرم باز هم به چنین فضاهایی وارد می شود. به هر حال همین شما بوده اید که در چنین محیطی با جنس مخالف در ارتباط بوده اید که اتفاقا" با همسرتان آشنا شدید. چت روم ها جزء بدترین و بدنام ترین محیط ها برای آشنایی است.هیچ کدام از آداب و رسوم و سنت های جاافتاده از هوا نیامده اند بلکه هر کدام برای خودشان دلیلی دارند و نتیجه ی تفکر و تدبیر و سیاست های پیشینیان ماهستند. ازدواج هم رسم و رسوم و آدابی دارد که تا حد زیادی موفقیت آن را تضمین کرده و کمک می کند شما در مسیر درست آن پیش بروید. با این که این روزها ازدواج به سبک کاملا" سنتی کاهش پیدا کرده و روش های غیرسنتی مثل همین انتخاب اینترنتی روی کار آمده است، اما باز هم جامعه ی ما برای سنت ها احترام خاصی قائل است و می شود تاحد زیادی به آداب و رسوم پذیرفته شده احترام گذاشت و براساس همان پیش رفت.ازدواج های موفق اینترنتی همان هایی هستند که با احترام به سنت ها پیش رفته اند.ما ایرانی ها رسم داریم که برای ازدواج خانواده ها در جریان باشند و اعمال نظر کنند، انتخاب همسر براساس معیارهای خاص و مقبولی انجام شود، خانواده ی پسر باید پیگیر قضیه باشند و دنبال کردن این موضوع از طرف پسر باشد، حریم های شرعی، اخلاقی و اجتماعی در ارتباط و رفت و آمدها حفظ شود، و خیلی آداب و رسوم دیگر که بعد از آشنایی اولیه ی دختر و پسر در محیط مجازی، در دنیای واقعی دنبال می شود. حتی در همان فضای اینترنت هم خیلی از آداب باید رعایت شود و سبک آشنایی، گفتگوها، رفتار و منش افراد و نحوه ی ادامه ی رابطه به صورت تلفنی یا حضوری هم برای خودش آدابی دارد که همه ی ما کم و بیش با آنها آشنا هستیم.قابل اطمینان برای همدیگر و البته قابل اطمینان برای اطرافیان. گفتیم که ممکن است بعد از انجام ازدواجی که شروعش در دنیای مجازی بوده دوطرف به هم شک کنند که نکند همسرشان با کسی دیگر هم در ارتباط باشد. بنابراین افرادی که بدنبال این سبک ازدواج هستند باید آن قدر مورداطمینان باشند و بتوانند اطمینان طرف مقابلشان را جلب کنند که دیگر جای چنین برداشتی وجود نداشته باشد. البته جلب اعتماد با زبان بازی و حقه و کلک یا پنهان کاری ممکن نیست، بلکه فرد باید دارای شخصیتی محکم و قابل اعتماد باشد و از او انتظار انجام کار غیرمعقول نرود. اما جنبه ی دیگر مورداطمینان بودن، مورداطمینان خانواده و اطرافیان بودن است؛ به هر حال این آشنایی باید با خانواده و اطرافیان هم مطرح شود و شما باید آن قدر مورداعتماد آنها باشید که بتوانید انتخابتان را به آنها بقبولانید و آنها هم بتوانند بپذیرند که شما راه نادرستی را انتخاب نکرده اید و این کسی که به آنها معرفی می کنید حتما" آدم مناسبی بوده که توانسته نظر شما را به خود جلب کند. آشنایی های اینترنتی در جامعه ی ما به خاطر پایبندی مان به سنت های خاص و البته به خاطر مناسب نبودن خیلی از سایت ها، چندان موردقبول نیست و شما برای قبولاندن آن به خانواده و مخصوصا" پدر و مادرتان که از نسل قبل هستند روند سختی در پیش دارید.یک ازدواج موفق اینترنتی اینطور نیست که کسی با کسی آشنا شود و از اوخوشش بیاید و بعد ناگهان ببیند معیارهای ازدواجش دقیقا" همان خصوصیاتی است که این فرد دارد! همچنین، افراد برای کسب تجربه و یا سرگرمی وارد سایت نشدند که به ناگهانبه کسی بربخورند و ازدواجی شکل گرفته باشد. افرادی ازدواج موفق را تجربه خواهند کرد که از قبل معیارهای انتخاب همسر را برای خودشان مشخص کرده اند و به خوبی میدانند دنبال چه می گردند و در این زمینه هدفمند حرکت می کنند. به این صورت انتخابها و ارتباط ها محدودتر می شود و روند آشنایی در مسیر درست قرار می گیرد، فرد میداند چه زمانی باید رابطه ای را تمام کند و با چه افرادی نباید وارد مذاکره شود.تنها در این صورت است که می توانید از بین خیل جمعیتی که مثلا" در یک سایت همسریابی ثبت نام کرده اند و اتفاقا" خیلی هایشان هم برای آشنایی با شما پیشقدم می شوند فرد مطلوب و مناسب را ردیابی کنید و تنها در این صورت است که تحت تاثیر "عشق کور" قرار نمی گیرید و قبل از این که احساس بخواهد وارد عمل شود و معیارهای شما را به نفع خودش تغییر دهد، حواستان را جمع می کنید و جلویش را می گیرید.خواهر عزیز باید با دقت صحبت های خواستگار را بررسی کنید . واینکه آیا معیارهای شما را دارند یا خیر ، اگر در مرحله اولیه متناسب بودید. با خانواده خود مطرح کنید که اگریک واسطه گری یا راوی موردی را به من معرفی کرده که در یک استان دیگر است آیا شما موافقت میکنید که به خواستگاری من بیاید یا خیر ، ممکن است خانواده شما به کل از ازدواج شما با شهر و استان دیگر مخالف باشند و طبیعی است زیرا بسیاری از تضادهای فرهنگی ممکن است بین دو شهر وجود داشته باشد و اینکه امکان تحقیق و بررسی و برگزاری جلسات خواستگاری به صورت حضوری که حتما باید باشد ،بسیار کم است . این مسائل به عنوان ریسک مطرح میشوند و اینکه آیا شما مواردی در بین خواستگاران دنیای واقعی نداشته اید که معیارهایی همانند معیارهای این شخص را داشته باشند که در زندگی خود دچار این ریسک بزرگ نشوید ؟ چه بسا با یک ملاقات حضوری متوجه شوید که اصلا معیارهای همدیگر را ندارید و مناسب همدیگر نیستید .و شاید برعکس ، ولی رضایت خانواده ها بسیار اهمیت دارد که اگر نگرششان به این نوع آشنایی منفی باشد نه شما را به عنوان عروس میپذیرند و نه آقا را به عنوان داماد و اگر اینگونه باشد بهتر است که خود را درگیر این مسائل نسازید .چون مدیریت این اتفاقات فقط زمان و انرژی از شما میگیرد که آرامش را که هدف اصلی ازدواج است را از شما خواهد گرفت . با آرزوی خوشبختی و سعادت در زندگی برای شما